यो वर्ष पनि,
बिदा मनाउन घर हिडेकाहरु घर पुगेनन्,
स्कुल गएकाहरु फर्केनन्,
परदेशिएकाहरु फिरेनन्!
यो बर्ष पनि,
देशको अशान्ति बाट टाढिएर
अप्ठेरो बाटो हुँदै,
सपनाको फेरी चढेर,
खुल्ला आकाशको खोजीमा हिडेकाहरु,
सागर बिचमै डुबे।
किनारामा पुग्न नपाउदै,
धेरैको जहाज़ डुब्यो।
यो बर्ष पनि,
देश हरायो,
परिवेश हरायो,
बम, बारुद,र गोलीको
भुङ्ग्रोमा सर्वस्व खरानी भयो।
बलात्कार र हिंसाका रगत
यो वर्ष पनि लत्पतियो,
रङ्ग, जात, र धर्मको रगत
यो वर्ष पनि पोतियो,
अनेक अनेक शिर्षकहरुमा
यो वर्ष पनि थुप्रै हामीहरू बेअर्थ
मरी रह्यौं..मरी रह्यौं..
****
म जल्दै थिएँ नदी किनारामा,
हतार भै’सक्यो यार भन्दै
उनीहरू लागे क्याफे तिर!
॰॰॰
एक हुल साथीहरू,
बाढी जसरी भित्र छिरे!
धिप धिप बल्दै थिएँ,
झ्यापै पारि दिए!
॰॰॰
बहस जारी थियो,
यो सरासर गलत हो भन्दै,
विद्वान मित्रहरुले,
एक बिगाह झुटको खेती गरे!
॰॰॰
मित्रसँग सुख-दुख साट्न,
के छ खबर भन्दै फोन गरेँ!
शंकालु स्वरमा उ भन्छ,
केही काम पो थ्यो’कि!
॰॰॰
सहदेव पौडेल
न्युयोर्क
डिसेम्बर,३ . ०१४
Photo By Sahadevision
Who knows our Ads could be in Semifinalists list! check it out and see yourself if its worthy. I’m talking about Doritos #CrashTheSuperBowl
Watch, rate and share you can still help us to promote our work.
Semifinalists list would be out by next week.
and here are two links.
Open, play and Rate Now
Our Ads for Doritos Crash The Super Bowl
Crash The Super Bowl के हो?
हरेक बर्ष Super Bowl को हाफ टाईमको अबधिमा बिभिन्न बिज्ञापनहरु प्रसारण हुने गर्छ। त्यस्तैमा Doritos ले पनि आफ्नु फ्यानहरुको सहभागितामा रमाइलो बिज्ञापन बनाउन अनुरोध गर्छ। र उत्कृष्ट बिज्ञापनले एक मिलियन डलर जित्नुका साथै युनिभर्सल स्टुडियोमा काम पनि पाउछ। Doritos को बिज्ञापनहरुले हरेक बर्ष धेरैको मन जित्ने गर्छ। यो बर्ष पनि थुप्रै फ्यानहरुको बिचमा हामी( सहदेव पौडेल, अशोक पन्त, र हरी लामिछाने)ले दुई वोटा बिज्ञापनहरु प्रतिस्पर्धाको लागि पठाएका छौँ।
A Short visual poem story “TIMRO RA MERO KATHA”
This short Poem written by Sahadev Poudel and Presented by Haree Creationfilms / Sahadevision. All the footage capture from the IPHONE6 .
CAMERA/PHOTOGRAPS : HAREE LAMICHHANE / SAHADEV
DIRECTION : HAREE LAMICHHANE / SAHADEV
EDITED BY : HAREE LAMICHHANE
PRODUCED BY : HAREE CREATIONFILMS & SAHADEVISION
Some footage taken from New York Times , Daily News And other media outlets.
thank you for watching .
more information http://www.hareelamichhane.com https://www.facebook.com/hareelamichhane http://sahadevision.com
(न्यु योर्क बाट बोस्टनमा गएर त्यहाँ आयोजित “सिर्जना उत्सब” मा सुनाएको कविता )
बोस्टन,
तिमीलाई लाग्ला,
म गगन चुम्बी भवनहरू हुँ,
२४सै घण्टा जाग्राम बस्ने उजेलो सहरको,
वाल स्ट्रिट वरपर सुकिला मुकिला लुगा लागाउने एक प्रतिशत हुँ!
तिमी सोचौंली,
म टाइम्स स्क्वाइरको रसरंगमा डुबुल्कि मार्ने ब्रोड बे को स्टार हुँ
सेन्ट्रल पार्कमा स्वतन्त्रताको चुम्बनमा लीन हुँदै,
ब्रुक्लिन ब्रिज, एम्पायर स्टेट बिल्डिंग ,
र लेडी लिबर्टी घुम्ने फिरन्ते वा
स्याक्स, बर्गड्रोफ गुडम्यान, वा ब्लॊमिङ्ग डेलमा
किनमेल गर्ने सेक्स एंड द सिटिका सेता पात्रहरु हुँ।
तिमीलाई के थाहा? बोस्टन,
म त न्यूनतम ज्यालामा सपनाको जो हो गर्ने एक पहरेदार हुँ ,
महँगा महँगा रेस्टुरेन्टका बेञ्जनहरुको बासना सुङ्ग्दै
टेबुल टेबुलमा सेवा दिने बटलर हुँ!
सडक कुनाको ठेला पसलमा,
पानी, सोडा, चिकेन ओभर राइस र हट डगमा जीवन धकेल्दै,
अप टाउन, डाउन टाउन देखि एअरपोर्ट सम्म ट्याक्सीमा
सुन जस्तै ज्याला खोज्ने मै हुँ ।
हँसिला रसिला देखिने न्यु योर्कका सुन्दरीहरुको शृंगार हुँ म !
अग्ला अग्ला भवनहरुको कुनै कोठामा,
लाला बालाको स्याहार सम्भार गरी रहेको भेट्ने छौँ मलाई,
तिमीले सुने पढेको घरेलु कामदार माथिको,
यौन शोषणको समाचारको पीडक पात्र,
वा रङ्गको आधारमा ओम लेखेको झोलामा
खानतलासी गर्दै शंकास्पद नजरले हेर्ने,
र कहिले गो बयाक टु योर कन्ट्री मदर फरर भन्दै,
आँखा अगाडी बन्दुक तेर्साउदै ग्रोसरी स्टोरमा रगताम्य हुने मै हुँ
बोस्टन,
सायद फरक छैन होला
तिम्रो र मेरो कथा
किन भने
म पनि त तिमी जस्तै
बृदाश्रम जस्तै देखिने देशबाट
विदेशमा पलाउन सकिन्छ कि भनेर
डी भीको दयामा
एसाइलमको स्वीकृतिमा
मरुभूमिबाट ज्यान हत्केलामा राखेर
यो भवसागरमा प्रवेश गरेको एलियन हुँ !
हिड्दै छ पाइला मेट्दै छ- को म एक फगत प्रतिबिम्ब हुँ!
Haree Creation Films & Sahadevision presents
A short visual story “Be Happy”
Written by Sahadev Poudel
Edited by Haree Lamichhane
Created by Haree Lamichhane & Sahadev Poudel
Produced by
Haree Creations Films & Sahadevision
We worry about life,we work very hard to achieve happiness and sometimes we won’t realize floating happiness around us. “Be Happy” is trying to express in a philosophical way that happiness is around us, we just have to search for it and “Be Happy” what we have!
If you’ve taken the quiz above, you’re probably wondering about Stella and her very particular trip to the grocery store.
The strange script actually has a purpose. “We needed a paragraph that had almost all of the English sounds in it,” says Steven Weinberger, a professor of linguistics at George Mason University. He created the Speech Accent Archive, an ambitious project that has asked people everywhere to submit recordings of the “please call Stella” paragraph in order to classify how English is spoken around the world. Our quiz draws on 60 of the 1,964 recordings in the crowdsourced archive.
There is some disagreement about the breadth of the paragraph’s phonetic coverage, but in just 69 words, it manages to include the vast majority of all English vowel sounds and consonant clusters.
Having all of the speakers recite the same series of words makes it much easier to identify general trends in spoken English. “You can compare and contrast speakers, because they’re all doing…
सेनापति रुक्माङ्गद कटवालको आत्मकथा त पढेको छैन तर केही समीक्षा, र पत्र पत्रिकाका प्रकाशित केही अंश सरसती हेरियो।भन्छन् “Don’t judge a book by its cover” तर यहाँ म त्यसै गर्दै छु -पुस्तकको आवरण हेरेर यो पुस्तक कस्तो होला आफ्नू विचार राख्दै छु।
आवरणमा विभिन्न आभूषणहरुले सजिएका रुकमाङ्गद कटवालको ठुलो छड्के तस्बिर छ। तस्बिर छड्के हुनु को अर्थ हुन्छ उनी आफ्नू शरीरको केही भाग लुकाई रहेका छन्। मलाई लाग्छ यो पुस्तकमा पनि “आत्मकथा” छड्के रूपमा प्रस्तुत भएको हुन् सक्छ। पूर्ण चित्र नहुन सक्छ।कुनै व्यक्ति अझै सेनापति, लेखक, कलाकार वा राजनैतिक व्यक्तित्वका आत्मकथामा पाठकहरू पूर्णकथा खोज्छन।
सुसजित आभूषणहरुले उनी आफ्नू उन्नति र सफलतामा गर्व गर्छन् भन्ने बुझिन्छ र पाठकहरूलाई “हेर म कति सुशोभित छु” भनेर गर्वका साथ देखाएको जस्तो लाग्छ । सम्भबत: यो पुस्तक पनि उनका सफलताका कथाहरूको आभूषणहरुले भरिएको हुन् सक्छ।
र अर्को महत्वपूर्ण कुरा के हो भने उनका आखाँहरुले हाम्रा आँखाहरू हेरी रहेका छैनन्। यसको अर्थ के हुन्छ भने उनी हामी सँग आँखामा आँखा जुधाएर (Eye Contact) आफ्नू कथा सुनाइ रहेका छैनन्। यसलाई म कसरि पनि बुझ्छु भने जब हामी आँखामा आँखा जुधाएर बोल्दैनौ त्यहाँ केही लुकेको छ। म यो तस्बिरमा रुकमाङ्गद कटवालको “आत्म विश्वास” को कमी देख्छु -तस्बिर गौढ़ छ, ओठहरु बन्द छन र भन्नु पर्ने कुराहरु मन भित्रै रहे जस्तो लाग्छ।
त्यसपछि उनको नाम “रुकमाङ्गद कटवाल” ठुलो अक्षरमा लेखिएको छ। यसको अर्थ उनी आफ्नू नाममा पनि निकै गर्व गर्छन् र पाठकको आँखामा उनको नाम परोस भन्ने चाहन्छन।
“रुकमाङ्गद कटवालको आत्मकथा”को आवरण
अन्तमा सानो अक्षरमा कालो पृष्ठ भूमिमा “आत्मकथा” लेखिएको छ। जसलाई म यो पुस्तक भरि “आत्मकथा” चाही सानो स्वरूपमा छ भन्ने बुझ्छु अर्थात् अँध्यारोको जुनकिरी जस्तै।
समग्रमा यो “आत्मकथा”मा रुकमाङ्गद कटवालको आफ्नू बुझाई, आफूले गरेको सफल काम कारबाही र आफूले पाएको सफलतालाई कथ्य रूपमा पस्केका हुन् सक्छन् भन्ने मेरो बुझाई छ।
संसारका धेरै व्यक्तित्वहरुको आत्मकथाको आवरण हेर्नुस ती पुस्तकको आवरणले नै धेरै कुरा व्यक्त गर्छ र पुस्तक पढ़ौ पढौ पार्छ।
मलाई लाग्छ कहिले काही “we have to judge a book by its cover”
यति भनी सके पछि के म रुकमाङ्गद कटवालको आत्मकथा पढ़ौला त्? अवश्य पढ्छु।
के तपाईँले यो आत्मकथा पढ्नु भो? कस्तो लाग्यो? प्रतिक्रियामा लेख्नु होला। मैले भनेको कुरामा असहमति हुनहुन्छ भने आफ्नू विचार पनि थप्नु होला।
एकदिन म दु:ख र पिर-चिन्ताको भव्य भारी बोकेर स्वां स्वां गर्दै जीवनको उकालो चढ्दै थिए । एउटा कोही अपरिचित आएर मलाई अनेक थरी प्रश्न गर्न थाले । कहिले पारिवारिक प्रश्न सोध्छन, कहिले मेरो भारी बोक्न सहयोग गर्छु भन्छन्, कहिले के गर्छस, के छ भविष्यको योजना भन्छन्। उनका अनेक थरी प्रश्नहरूको बोझले म झनै थाकें। म उक्त अपरिचितलाई वास्ता नगरी त्यहाँ बाट टाढा आफ्नै कुटीको छहारीमा पुगेर आफूलाई जमिनमा समर्पण गरे र अनायास मुखबाट निस्क्यो :
“हे भगवान् दुखीको घरमा मात्र तेरो बास हुने भए मलाई अझै दु:ख दे”
यति मेरो सुस्केराले के भनेको थियो। भित्र कतैबाट आवाज निस्क्यो-
“अघि तेरो पछि लागेर सहयोग गर्छु, के गर्नु पर्छ भन भन्दा वास्तै गरिनस अहिले फेरी मेरै नाम लिएर बोलाउछस! सरि, अब आफ्नो भारी आफै बोक्” ………………
Originally posted on 
